Frida Kahlo (foto gemaakt door haar vader)
Frida Kahlo
1907–1954
Frida Kahlo was een Mexicaanse kunstschilderes die beroemd is geworden door haar krachtige zelfportretten en haar unieke mix van symboliek, surrealisme en folklore. Haar leven werd gekenmerkt door intense lichamelijke pijn door gezondheidsproblemen, een tumultueus huwelijk met kunstenaar Diego Rivera, en haar onwrikbare politieke en feministische overtuigingen. Kahlo's werk verkent thema's zoals identiteit, postkolonialisme, gender, klasse en ras in de Mexicaanse samenleving.
Frida Kahlo werd geboren als Magdalena Carmen Frida Kahlo y Calderón op 6 juli 1907 in Coyoacán, Mexico-Stad, toen Mexico in een revolutionaire periode verkeerde. Hoewel ze later beweerde dat ze in 1910 geboren was, het jaar van de Mexicaanse Revolutie, om zichzelf te associëren met het moderne Mexico, was ze drie jaar ouder. Kahlo was het derde van vier kinderen in het gezin. Haar vader, Guillermo Kahlo, was een Duits-Mexicaanse fotograaf, en haar moeder, Matilde Calderón y González, was van inheemse en Spaanse afkomst.
Gezondheidsproblemen en het begin van haar kunst
Op zesjarige leeftijd kreeg Kahlo polio, waardoor haar rechterbeen dunner bleef dan haar linker. Dit leidde ertoe dat ze de rest van haar leven mank liep. Ondanks deze vroege gezondheidsproblemen was Kahlo een levendig en energiek kind. Ze wilde aanvankelijk geneeskunde studeren en ging naar de prestigieuze National Preparatory School in Mexico-Stad, waar ze een van de weinige vrouwelijke studenten was.
Op 17-jarige leeftijd, in 1925, kreeg Kahlo een ernstig busongeluk dat haar leven ingrijpend zou veranderen. Ze liep zware verwondingen op, waaronder meerdere gebroken botten, een verbrijzelde ruggengraat en bekken. Ze onderging talloze operaties en was vaak maandenlang bedlegerig. Het was tijdens haar herstel van dit ongeluk dat Kahlo begon met schilderen om de tijd door te komen en haar emoties te verwerken. Ze maakte haar eerste zelfportretten in deze periode, omdat ze geen andere onderwerpen had dan zichzelf in bed, vaak gebruikmakend van een spiegel boven haar.
Huwelijk met Diego Rivera
In 1928 ontmoette Kahlo de beroemde Mexicaanse muralist Diego Rivera, die haar mentor en later haar echtgenoot zou worden. Kahlo en Rivera trouwden in 1929. Het huwelijk was turbulent en vol hoogte- en dieptepunten. Rivera was twintig jaar ouder en had een reputatie als rokkenjager. Beiden hadden talloze buitenechtelijke affaires, waaronder Kahlo's relaties met zowel mannen als vrouwen. Rivera had bijvoorbeeld een affaire met Kahlo's jongere zus, Cristina, wat Frida veel pijn deed.
Ondanks de moeilijkheden bleven Kahlo en Rivera emotioneel en artistiek met elkaar verbonden. Rivera moedigde Kahlo aan om haar eigen stijl te ontwikkelen en was trots op haar werk. Kahlo's kunst, hoewel diep persoonlijk, weerspiegelde vaak politieke en sociale thema's. Ze werd een fervent aanhanger van het communisme en zag zichzelf als een voorvechter van de Mexicaanse inheemse cultuur, vaak gekleed in traditionele Tehuana-kleding.
Kunst en thematiek
Frida Kahlo's kunst wordt vaak geassocieerd met het surrealisme, hoewel ze zelf altijd zei dat haar werk een uitdrukking was van haar eigen realiteit, niet van dromen of fantasie. Haar schilderijen, vooral haar zelfportretten, reflecteren haar fysieke pijn en emotionele lijden. Vaak wordt haar lichaam afgebeeld als verwond of verscheurd, zoals in haar beroemde schilderij "De gebroken zuil" (1944), waarin ze zichzelf afbeeldt met een gebroken ruggengraat.
Haar werk bevatte ook sterke politieke en feministische thema's. Kahlo identificeerde zich met de inheemse Mexicaanse cultuur en probeerde in haar werk de dualiteit van haar Europese en Mexicaanse afkomst te verkennen. Ze verwees naar de Mexicaanse volkskunst, symboliek en religieuze iconografie in haar schilderijen. Een van haar beroemdste werken, "The Two Fridas" (1939), toont twee versies van Kahlo: een gekleed in een Victoriaanse jurk en de ander in traditionele Tehuana-kleding, wat haar gespleten identiteit en het pijnlijke einde van haar huwelijk met Rivera weerspiegelt.
Internationale erkenning
Hoewel Frida Kahlo gedurende haar leven in Mexico een zekere mate van bekendheid genoot, kwam haar internationale erkenning pas echt in de jaren 1930. In 1938 had ze haar eerste solotentoonstelling in New York, georganiseerd door de surrealistische kunstenaar André Breton, die haar werk bewonderde. In 1939 reisde Kahlo naar Parijs, waar ze exposeerde en contact had met de Europese avant-garde. Hoewel haar werk in Europa en de Verenigde Staten gewaardeerd werd, bleef ze zich altijd verbonden voelen met haar Mexicaanse wortels.
Laatste jaren en gezondheid
In de jaren 1940 verslechterde Kahlo's gezondheid dramatisch. De nasleep van het busongeluk en haar vele operaties bleven haar lichaam zwaar belasten. Ze bracht veel tijd door in ziekenhuizen en onderging talloze operaties. In 1953 werd haar been geamputeerd vanwege gangreen, wat haar emotionele toestand verder verslechterde. Desondanks bleef ze schilderen en politiek actief.
In hetzelfde jaar hield ze haar eerste solo-expositie in Mexico, georganiseerd door haar vriend en kunsthandelaar Lola Álvarez Bravo. Ondanks haar slechte gezondheid werd Kahlo met een bed naar de galerie gebracht, waar ze liggend in bed de opening van haar tentoonstelling bijwoonde. Dit werd een van de meest iconische momenten in haar leven en carrière.
Overlijden
Frida Kahlo overleed op 13 juli 1954, een week na haar 47e verjaardag. De officiële doodsoorzaak was een longembolie, maar sommigen geloven dat het zelfmoord zou kunnen zijn geweest. Haar huis, La Casa Azul (het Blauwe Huis) in Coyoacán, werd na haar dood omgevormd tot een museum ter ere van haar leven en werk.
Invloed en nalatenschap
Kahlo’s kunst en leven hebben sinds haar dood een bijna mythische status bereikt. Ze wordt geprezen om haar unieke stem in de kunstwereld en haar vermogen om persoonlijke pijn om te zetten in visuele schoonheid en symboliek. In de jaren 1970, tijdens de opkomst van het feminisme, werd Kahlo herontdekt als een icoon van vrouwelijke kracht, veerkracht en onafhankelijkheid. Haar werk werd een symbool voor niet alleen feministische kunst, maar ook voor de Mexicaanse cultuur, het postkolonialisme, en de LGBTQ+-gemeenschap.
Frida Kahlo's invloed op de kunstwereld blijft tot op de dag van vandaag groot. Haar werken hangen in prestigieuze musea wereldwijd, waaronder het Museo Frida Kahlo in haar geboorteplaats Coyoacán, en het Museum of Modern Art in New York. Ze wordt gezien als een van de meest invloedrijke vrouwelijke kunstenaars van de 20e eeuw, en haar status als cultureel icoon blijft groeien, deels door biografieën, films (zoals de Oscar-winnende film "Frida" uit 2002), en tentoonstellingen van haar werk. Haar persoonlijke stijl, vastgelegd in haar zelfportretten, heeft haar een blijvende plaats gegeven in de populaire cultuur.
Interessante feitjes
Ze had bijzondere huisdieren
Kahlo had een grote liefde voor dieren en hield verschillende exotische huisdieren, waaronder een hert genaamd Granizo, spinapen genaamd Fulang Chang en Caimito de Guayabal, een Mexicaanse haarloze hond (Xoloitzcuintli) genaamd Xolotl, en een adelaar genaamd Gertrudis Caca Blanca. Veel van deze dieren verschijnen in haar schilderijen en symboliseren vaak emoties en thema’s die met haar leven verbonden zijn.
Frida en Diego Rivera woonden in gescheiden huizen
Hoewel Kahlo en Rivera getrouwd waren, woonden ze een deel van hun leven in gescheiden, maar naast elkaar gelegen huizen die door een brug met elkaar waren verbonden. Deze architecturale opzet weerspiegelde hun complexe relatie, waarin ze emotioneel en artistiek nauw verbonden waren, maar ook hun eigen ruimte en vrijheid nodig hadden.
Frida Kahlo had meer dan 30 operaties
Vanwege de gevolgen van het ernstige busongeluk dat ze op 18-jarige leeftijd overleefde, onderging Kahlo haar hele leven door meer dan 30 operaties, voornamelijk aan haar ruggengraat en been. Deze medische ingrepen hadden een grote invloed op haar kunst, waarin fysieke pijn en medische iconografie een terugkerend thema zijn.
Ze had een affaire met Leon Trotski
Kahlo had een kortstondige affaire met de Russische revolutionair Leon Trotski toen hij in de jaren 1930 met zijn vrouw ondergedoken zat in Mexico. Trotski verbleef in Kahlo’s ouderlijk huis, La Casa Azul, tijdens zijn ballingschap. Hoewel hun affaire van korte duur was, bleef Kahlo de rest van haar leven politiek actief in communistische kringen.
Frida was niet alleen kunstenaar, maar ook politiek activist
Kahlo was een vurige aanhanger van het communisme en betrokken bij verschillende politieke bewegingen. Ze gebruikte haar kunst als een manier om politieke boodschappen over te brengen en nam vaak deel aan politieke demonstraties. Haar overtuigingen kwamen duidelijk naar voren in zowel haar kunstwerken als haar persoonlijke leven, waarin ze zich inzette voor gelijkheid en sociale rechtvaardigheid.
Ze hield van traditioneel Mexicaans eten
Frida Kahlo was een liefhebber van de Mexicaanse keuken en bereidde vaak uitgebreide Mexicaanse maaltijden voor haar gasten. Ze stond bekend om het geven van diners waar ze traditionele gerechten serveerde, zoals mole poblano en chiles en nogada. In haar keuken gebruikte ze vaak oude inheemse kookmethoden, zoals het gebruik van een molcajete (een traditionele Mexicaanse vijzel) om ingrediënten te bereiden.
Kahlo schilderde vaak liggend in bed
Vanwege haar slechte gezondheid en langdurige periodes van bedlegerigheid was Kahlo vaak gedwongen om liggend in bed te schilderen. Ze had een speciaal schildersbed laten maken met een spiegel boven haar, zodat ze zelfportretten kon maken terwijl ze in bed lag. Dit hielp haar ondanks haar fysieke beperkingen door te gaan met schilderen.
Ze werd de eerste Mexicaanse kunstenaar met werk in het Louvre
In 1939 werd Kahlo's schilderij "The Frame" aangekocht door het Louvre Museum in Parijs, waarmee ze de eerste Mexicaanse kunstenaar werd wiens werk werd opgenomen in de collectie van het prestigieuze museum. Dit markeerde een belangrijk moment in haar internationale erkenning als kunstenaar.
Haar kledingstijl was een politiek statement
Kahlo kleedde zich vaak in traditionele Mexicaanse Tehuana-kleding, die bestond uit kleurrijke, volumineuze rokken, geborduurde blouses en sierlijke hoofdtooien. Dit was niet alleen een eerbetoon aan haar Mexicaanse en inheemse wortels, maar ook een bewuste keuze om een anti-imperialistisch en feministisch statement te maken. Haar kledingstijl maakte haar iconisch en benadrukte haar trots op haar Mexicaanse identiteit.
Frida Kahlo werd postuum een feministisch icoon
Hoewel ze tijdens haar leven enige bekendheid genoot, werd Frida Kahlo pas decennia na haar dood echt een wereldwijd icoon. In de jaren 1970, met de opkomst van de feministische beweging, werd haar werk herontdekt en omarmd door feministen vanwege haar onverschrokken verkenning van vrouwelijke identiteit, seksualiteit, en lichamelijke pijn.